Tijdens de participatieve diagnostiek hebben mensen in Gambos, Bibala en Caham ons verteld wat hun problemen ware. Nu is het tijd om te zien wat daar aan gedaan kan worden. De meeste problemen zijn vrij algemeen geformuleerd: „ gebrek aan water“ of „honger“. De eerste stap is dan ook om de dat wat zorgvuldiger te formuleren en de oorzaken van honger en gebrek aan water te vinden.
De eerste stap is meestal niet zo moeilijk, er is gebrek aan water omdat er niet genoeg waterputten zijn. Dat lijkt duidelijk genoeg, maar we moeten wel doorvragen wat dat nu precies betekent. Soms vanwege de vertaling en soms omdat wat voor de bewoners overduidelijk is, voor ons helemaal niet zo logisch is. Want soms zijn er geen waterputten, soms zijn ze er wel, maar staan ze droog en soms zijn ze er wel maar is de pomp kapot. Het effetc is hetzelfde, maar de oorzaken en dus de oplossingen zijn verschillend.
Als we de oorzaak eenmaal gevonden hebben, moet er gezocht worden naar oplossingen. Sommige oorzaken laten we een beetje onaangeraakt; Er is nu eenmaal niet veel te doen aan weinig regen og grondwater dat 150 m diep zit. Maar dan kun je altijd nog op zoek naar nieuwe oplossingen, maar daarvoor moet je soms van de gebaande paden af. Dit is vaak het moeilijke gedeelte, vooral als je graag wilt dat iedereen meedenkt. De mensen waar we mee werken hebben weinig toegang tot informatie en reizen ook niet zo veel, dus buiten het gewone stramien denken valt voor hen niet mee. We proberen zo veel mogelijk informatie te geven, maar dan nog valt het niet mee om in korte tijd te begrijpen wat je met die nieuwe dingen kunt doen.
Maar omdat ons project een proefproject is, is het wel een beetje de bedoeling dat we zo hier en daar experimenteren met innovatieve oplossingen. Nu is het hele participatieve proces nieuw voor Angola, maar er wordt ook verwacht dat we wat technische zaken uitproberen die nieuw zijn voor Angola. Dus een klein beetje sturing is af en toe wel nodig.
De eerste stap is meestal niet zo moeilijk, er is gebrek aan water omdat er niet genoeg waterputten zijn. Dat lijkt duidelijk genoeg, maar we moeten wel doorvragen wat dat nu precies betekent. Soms vanwege de vertaling en soms omdat wat voor de bewoners overduidelijk is, voor ons helemaal niet zo logisch is. Want soms zijn er geen waterputten, soms zijn ze er wel, maar staan ze droog en soms zijn ze er wel maar is de pomp kapot. Het effetc is hetzelfde, maar de oorzaken en dus de oplossingen zijn verschillend.
Als we de oorzaak eenmaal gevonden hebben, moet er gezocht worden naar oplossingen. Sommige oorzaken laten we een beetje onaangeraakt; Er is nu eenmaal niet veel te doen aan weinig regen og grondwater dat 150 m diep zit. Maar dan kun je altijd nog op zoek naar nieuwe oplossingen, maar daarvoor moet je soms van de gebaande paden af. Dit is vaak het moeilijke gedeelte, vooral als je graag wilt dat iedereen meedenkt. De mensen waar we mee werken hebben weinig toegang tot informatie en reizen ook niet zo veel, dus buiten het gewone stramien denken valt voor hen niet mee. We proberen zo veel mogelijk informatie te geven, maar dan nog valt het niet mee om in korte tijd te begrijpen wat je met die nieuwe dingen kunt doen.
Maar omdat ons project een proefproject is, is het wel een beetje de bedoeling dat we zo hier en daar experimenteren met innovatieve oplossingen. Nu is het hele participatieve proces nieuw voor Angola, maar er wordt ook verwacht dat we wat technische zaken uitproberen die nieuw zijn voor Angola. Dus een klein beetje sturing is af en toe wel nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten