Pasen

Een lang Paasweekeinde in Lubango zag ik niet zitten, dus ik had mezelf een lang weekend in de Flamingo Lodge geboekt. Die lodge ligt aan zee in de Namibe-woestijn, en in de provincie Namibe, iets ten zuiden van de stad Namibe (vroeger Mocâmedes). Vanaf Lubango is het drie uur met de bus naar Namibe en daar wordt je opgehaald door de manager van de lodge. Dat laatste leverde al enige problemen op. De bus waarmee ik naar Namibe reisde, werd met passagiers en al door de politie meegenomen naar het bureau omdat de wegenbelasting nog niet betaald was. Dus ik moest even naar de mensen van de lodge bellen met het verzoek om me op te halen van het politiebureau in plaats van het busstation.

Daarna liep het allemaal soepel en vlak voor de lunch arriveerde ik op op de Flamingo Lodge. Na de lunch ben ik een beetje door de woestijn gedwaald. Het is een desolaat landschap, maar wel indrukwekkend. Een groot deel van de rotsen bestaat uit hele zachte zandsteen waarin veel fossielen zitten. De steen is zo zacht dat het tussen je vingers verkruimelt. Het lijkt erop dat het een dikke modderlaag is geweest waarin honderden schelpen zijn weggezakt. En die kun je nu terugvinden als fossielen. Als dat tenminste de naam fossielen mag dragen. Het lijkt allemaal erg jong en ik heb eigenlijk geen idee wanneer een schelp van „oud“ in „fossiel“ verandert.

De volgende ochtend ben ik wat verder de woestijn in geweest en heb o.a. jakhalzen en een springbok gezien en die middag naar een canyon. Die canyon was heel indrukwekkend en ook een beetje beangstigend. Die enorm hoog oprijzende wanden bestaan tenslotte uit diezefde zachte zandsteen die vol met fossielen zit.

Tot slot heb ik nog een paar uur gevist en warempel nog een vis gevangen ook. Een soort kabeljauwachtige vis (de Zuidafrikanen noemen het kob) van een kilo of drie. Omdat de vriezer van de Flamingo Lodge al vol zat en ik geen trek had in vis, hebben we het beest maar weer laten zwemmen.

Voetbal

De Afrikaanse kampioenschappen voetbal worden gehouden van 10 tot 31 januari 2010 in Angola. En Lubango is één van de steden die een groep te gast heeft. De Angolanen zijn uiteraard trots op het feit dat ze het kampioenschap mogen organiseren en er gaat geen dag voorbij of er wordt over gesproken op het nieuws. Er wordt precies bijgehouden hoeveel dagen het nog duurt voordat het begint en of de bouw van de nieuwe voetbalstadia wel op schema ligt.

Ik kan dat allemaal controleren, want vanuit mijn flat kan ik zowel het nieuwe wedstrijdstadion van Lubango als een oefenveldje dat gerehabiliteerd wordt, zien liggen. Sterker nog, dat oefenveldje ligt precies tegenover mijn flat. Dus ik kan straks genieten van de trainingen van tenminste een team en U voorzien van inside informatie over de opstelling en strategie.

Maar helaas, sinds afgelopen week kijken de Angolanen ook met enig angst en beven uit naar de kampioenschappen. Het nationale team doet het namelijk niet zo goed. Dat ze met 2-0 verloren van Marokko was nog tot daaraantoe, maar met 1-0 verliezen van Kaap Verdië was heel slecht nieuws. En om heel eerlijk te zijn, het nationale team heeft sinds de wereldkampieonschappen van 2006, waar ze zich tot hun eigen grote verrassing voor kwalificeerden, geen wedstrijd meer gewonnen.

De kwalificatiewedstrijden lopen tot november en zijn tegelijkertijd kwalificatiewedstrijden voor de wereldkampioenschappen van 2010. De groepswinnaars kwalificeren zich voor de wereldkampioenschappen en de eerste drie (van de vier) mogen meedoen aan de Afrikaanse kampioenschappen. We weten dus nog niet welke teams er allemaal meedoen, maar we hopen toch op minimaal één top-team in Luango en wellicht een kwart- en/of halve finale. Ik houd u op de hoogte.