De Verkiezingen

Net een week geleden zijn er verkiezingen gehouden in Angola. De vorige verkeizingen, in 1992, resulteerden in het opnioeuw oplaaien van de burgeroorlog. Dus hoewel iedereen elkaar vertelde dat dat dit keer absoluut niet zou gebeuren, was er toch een zekere nervositeit. Ons buitenlanders werd verteld dat het beter was je niet in de buurt van verkliezingsoptochten te begeven, want je wist maar nooit of er relletjes zouden uitbreken.

Maar uiteindelijk is de hele campagne vreedzaam verlopen en voorzover ik weet zijn er nauwelijks incidenten geweest. Op de verkiezingsdag zelf verliep alles ook rustig. Inieder geval op het stembureau bij mij voor de deur. Als er al een probleem was, dan was dat waarschijnlijk dat de verveling al snel toesloeg bij de mensen die het bureau bemensden. Toen het stembureau open ging was er een aardige rij, maar die was om eenuur of elf weggesmolten en in demiddag kwam er nauwelijks iemand langs.

De voorlopige resultaten zijn bekend en die zijn erg overtuigend: MPLA heeft 80% van de stemmen gewonnen. Nu is dat heel mooi, maar eigenlijk weet helemaal niemand wat het opkomstpersentage nu eigenlijk was. De schattingen betreffende de bevolking in Angola lopen uiteen van 12 iljoen tot 20 miljoen, maar de meestenhuoden het op rond de 16 miljoen. Als de helft daarvan, dus 8 miljoen boven de 18 was, danheeft ongeveer de helft van de mensen gestemd. Niet echt slecht.

En dan is de vraag natuurlijk, waarom zoveel mensen voor de MPLA gestemd hebben. Want er is nog genoeg armoede, Luanda is bepaald geen veilige stad, er zijn zoveel geruchten over corruptie dat er wel iets waar van moet zijn. Reden genoeg om voor de oppositie te stemmen, zou je dinken.

Maar tegenover al die negatieve dingen staan ook nogal wat positieve dingen. De regering heeft bij wijze van spreke geld als water. Ze hoeft geen geld meer uit te geven aan de burgeroorlog, de olieprijs is enorm hoog, dus zelfs als er geld minder efficient gebruikt wordt, dan kun je er nog een heleboel mee doen. En dat is ook gebeurd. Er zijn de afgelopen vier jaar duizenden kilometers weg gerepareerd, scholen herbouwd, complete woonwijken uit de grond gestampt en overal waterputten geslagen. Het kan haast niet anders of het leven van de gemiddelde Angolaan is er de afgelopen vier jaar op vooruit gegaan. En wellicht stemden de mensen ook wel voor de duivel die ze kennen...